“Gönüllülük sürecime 2015 yılında Toplum Gönüllüleri Vakfı(TOG)’yla başladım. Artık sivil toplum kuruluşları (STK) dünyasına adım atmıştım ve gelişen süreç muhteşemdi. Bu alanda kendimi var ettim

“Aslında benim hikayemde, gönüllülük çok eskiye dayanmıyor. Resmi olan hareketim, şu an hala devam ettiğim Avrupa Gönüllü Hizmeti(EVS/AGH) projesi diyebiliriz. Öte yandan üniversite ve lisedeyken

“Gönüllülüğün henüz ilk başlarındaydım: lösemili çocuklara her hafta hediyeler dağıtır birlikte çocuklaşır, oyunlar oynardık. ‘Bunu yılbaşında da yapalım.’ dedik. İlk defa yılbaşını ailemden ayrı geçirecektim

“2016 yılı Haziran ayında, okulumuz TED (Türk Eğitim Derneği) Üniversitesi ile birlikte, Ordu’nun Perşembe ilçesine bağlı Medreseönü Okulu’na kütüphane kurma etkinliğine gönüllü olarak katıldım. Bu

“Size hayattaki en büyük başarı öykümü anlatacağım. Beni ben yapan, hayatta ilk kez faydalı olduğumu hissettiğim ve hiç tanımadığım insanların hayatına dokunduğum öykümü… Meğer farkında

“Üniversiteye başladığım yıl oldukça karamsar ve mutsuzdum. İlk ayımda tesadüfen Türkiye Eğitim Gönüllüleri Vakfı’yla yolum kesişti. Vakıftan içeri adım attığım andan çıktığım ana kadar, tam

“Çiçekler ve notlarla kadınların yüzünde bir tutam gülümseme bırakıp kalplerine dokunmayı amaçladık. Trabzon meydanında dağıttığımız çiçeklerle her kadının kendisini değerli hissetmesini istedik. Erasmus’tan döndükten sonra

“Gönlünde kelimelere ihtiyaç duymayan bir ses var. Dinle… Bizim de hikayemiz böyle başladı. AIESEC’te farklı illerden, ülkelerden, dillerden, dinlerden hepimiz bir arada ortak bir gönülde

“Çocukluktan gelen bu hayranlık ve sevginin esas biçim aldığı yer bende, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Yaratıcı Drama Topluluğu’dur. Gönüllü olmayı ben orada, provalarda, sahnede, sahne

“Sevgiyle kalbi sıcacık olan insanlar bulmak, yardımlaşmak, paylaşmak hep önemli olmuştur. Beni insanların hayatlarına dokunmak, onlar için küçük mucizeler yaratmak hep mutlu etmiştir. Benim için

“Çocukluğumdan beri hayvanlar konusunda çok hassasım. Yaşadığım sitedeki ve sokaktaki hayvanlardan hep sorumluydum. Onları besleyip sahiplendiriyordum fakat benim onlar için daha çok şey yapmam gerektiğine,

“Benim hikayem belki de yazılanların en basiti ama bendeki yansıması hayal gücünüzün erişemeyeceği kadar tarifsiz. Küçük bir kasabada büyüdüm. İlkokuldayken okulumuza büyük abiler, ablalar gelirdi.

“Benim gönüllülük hikayem bir psikoloji topluluğuna girerek başladı. Üç buçuk yıldır Türk Psikoloji Öğrencileri Çalışma Grubu (TPÖÇG)’nda yer alıyorum. İlk etapta TPÖÇG İstanbul Yerel Yapılanması

“Bir insanın sadece kendisi için yaşamaması gerektiğini düşünüyorum. Gönüllülük yapmaya üniversitede başladım. İlk deneyimim devlet koruması altındaki çocukların ihtiyaçlarına yönelik kitap ve oyuncak toplamaktı. O

“Üniversitemdeki bir kulübün aracılığıyla Hayata Renk Ver Derneği ile tanıştım. Onlarla tanışmam kendimde birçok yeni şey keşfetmeme, yaşarken öğrenip büyümeme yardımcı oldu. Tanışma toplantısında yüreğini