“Bir insanın sadece kendisi için yaşamaması gerektiğini düşünüyorum. Gönüllülük yapmaya üniversitede başladım. İlk deneyimim devlet koruması altındaki çocukların ihtiyaçlarına yönelik kitap ve oyuncak toplamaktı. O zamanlarda Eskişehir’de ”Gönüllü Takımı” adında bir sivil oluşumda yer almıştım. 11-14 yaş aralığındaki çocuklara belediyeler aracılığı ile belirlediğimiz okullardaki ihtiyaç sahibi ailelerin çocuklarına gönüllü olarak derslerinde yardımcı oluyor ve bu ailelerin mevcut ihtiyaçlarını belediyelere rapor ediyorduk. Ben gönüllü olarak daha çok sahada yer almayı seviyordum. Bir süre İşitemeyen Çocuk Eğitim Merkezi’nde yardımcı öğretmen olarak yer aldım. İşitme engeli olan ve duyan öğrenciler arasında nasıl etkileşim kurabileceğimiz üzerine çalışmalar gerçekleştirdim. Sonrasında okulun radyosunda çalışmaya başladım ve mezun olana kadar gönüllü olarak çalıştım. Yine radyo aracılığı ile Konuşan Kitap Projesi kapsamında bir çocuk kitabı seslendirdim. Sonrasında görme engeli olan ve bugün hala haberleşmeye devam ettiğim, benim için rol model bir akademisyenle tanıştım. Ona doktora tezi için makale okuması noktasında yardımcı oldum. Aynı zamanda müziğe karşı çocukluğumdan beri aşırı bir ilgim vardı ve okulumun korosunda iki yıl boyunca yer aldım. Mezun olup İstanbul’a yerleşene kadarki süreçte müzik tutkum devam etti. Bu sırada MAGMA (Boğaziçi Caz Korosu bünyesinde) koro alımları ilanını görüp başvurdum ve seçildim. Bir yandan avukatlık yapıyordum, diğer yandan da artık müziğe devam etme hayalim gerçekleşmişti. MAGMA benim için dönüm noktası oldu. Tüm bunların gerçekleştiği sırada Kızlar Atakta Projesi’ne katıldım. Proje süresince dezavantajlı kız çocuklarının gelişimi için atölyeler, spor aktiviteleri, ekip çalışması gibi birçok ortaklaşa vakit geçireceğimiz etkinlik yaptık. Bu süreçte yer almak benim en büyük kazanımlarımdan biri oldu. Son olarak bir yıldır düzenli mama bağışçısı olduğum Empati Derneği’nde yer alan bir kedi dostum var. Şöyle baktığımda bugün çalışsam da; gönüllü olarak yapabileceğim, destek olabileceğim daha çok şeyin olduğunu görmek beni mutlu ediyor.”

(İstanbul, Türkiye)

Gönüllülük yoluyla Dünya’yı nasıl değiştiriyorsun?